Katten houden niet van makelaars.
Ze houden van structuur en voelen feilloos aan dat ik die in de war kom gooien. De makelaar die er voor zorgt dat hun doorgaans onbezorgde leventje gaat veranderen in: verhuisstress!
Regelmatig transformeren de schattige harige viervoeters dan ook in kleine terroristen tijdens bezichtigingen. De huis-tuin-en-keuken kat vraag ik vriendelijk om even buiten te gaan spelen als ik mensen rondleid. Lastiger is het met katten die niet naar buiten mogen of alleen in bepaalde ruimtes van het huis mogen verblijven.
Met kunst en vliegwerk probeer je als makelaar de kijkers rond te leiden én in je ooghoek de kat in de smiezen te houden die aast op die ene kier tussen de deur of… al blazend in standje aanval ligt. Ik vergeet ook nooit meer een raskat die vooral niet naar buiten mocht. Een jong stelletje stond voor de deur en vader en opa waren mee naar de bezichtiging als extra paar ogen. De kat stond op scherp bij binnenkomst: vijf vreemde figuren in zijn huis in een niet al te grote woonkamer met open trap naar de verdieping. Toen we eenmaal de slaapkamers op de verdieping hadden bekeken, werd het tijd voor de bergzolder. Ik open het luik in het plafond en klap de vlizotrap naar beneden. Het moment dat de trap de grond raakt, schiet de kat langs mij heen zo de vlizotrap op naar zolder.
Ik heb nog nooit een kat zo soepeltjes een vlizotrap zien nemen. De kruipzolder, zonder daglicht stond vol met dozen en spullen, geen kat meer te zien. Ik heb de kijkers de zolder laten bekijken en de trap daarna maar naar beneden gelaten. Zodra de mensen waren vertrokken, heb ik al mijn charmes in de strijd gegooid om de kat weer van zolder te krijgen. Uiteindelijk zwichtte hij voor een rammelt bakje voer en kon het luik weer dicht.
Het zweet op mijn voorhoofd, maar het was in ieder geval wel gelukt om de kat binnen te houden! Het huis werd verkocht door Hoogedeure Makelaars Taxateurs, zonder kat.
Reacties
Een reactie posten