Vastgoed Verhalen - Makelaars in Zeeland

Tja dan ben ik weer aan de beurt, mag ik een nieuw blog, een verhaal, schrijven over de belevenissen in de makelaardij. En dan ook nog het liefst iets met betrekking tot Valentijnsdag stond er in de agenda, want dat is het vandaag. Laat mij dat nou eens helemaal geen goed idee lijken. Want wat ga je nou schrijven over de liefde, als makelaar zijnde?  Je wilt hier ook geen nieuw deel van de “Bouquet reeks” schrijven tenslotte en zulke "spannende" dingen maken wij nu ook weer niet mee in dit vak. Was dat wel zo dan schreef ik het hier niet op overigens 😂 Tja ik kan iets schrijven over de liefde voor wonen of voor woningen maar ik hoor u al denken…....... Daar heb ik nou helemaal niets mee. Wat ik tijdens mijn werk wel tegenkom is het resultaat van “De Liefde” of juist het einde daarvan. Dat laatste is wellicht minder leuk maar ook dan zoeken mensen woonruimte en kom je elkaar tegen. Het eerste is op deze dag veel leuker om daarover iets te schrijven, jonge mensen die ...

Katten houden niet van makelaars.  Ze houden van structuur en voelen feilloos aan dat ik die in de war kom gooien.  De makelaar die er voor zorgt dat hun doorgaans onbezorgde leventje gaat veranderen in: verhuisstress!  Regelmatig transformeren de schattige harige viervoeters dan ook in kleine terroristen tijdens bezichtigingen. De huis-tuin-en-keuken kat vraag ik vriendelijk om even buiten te gaan spelen als ik mensen rondleid. Lastiger is het met katten die niet naar buiten mogen of alleen in bepaalde ruimtes van het huis mogen verblijven.  Met kunst en vliegwerk probeer je als makelaar de kijkers rond te leiden én in je ooghoek de kat in de smiezen te houden die aast op die ene kier tussen de deur of… al blazend in standje aanval ligt. Ik vergeet ook nooit meer een raskat die vooral niet naar buiten mocht. Een jong stelletje stond voor de deur en vader en opa waren mee naar de bezichtiging als extra paar ogen. De kat stond op scherp bij binnenkomst: vijf vreemde f...